ma tomo Pape

tłum. jan Pije

jan ali li kepeken e toki sama. jan li kama tan nasin pi kama suno li kama tawa ma Sinale li awen lon ni. jan li toki e ni: "o kama! mi mute o pali e kiwen. o seli e ona." jan mute li toki e ni: "o kama! mi mute o pali e tomo mute e tomo palisa suli. sewi pi tomo palisa li lon sewi kon. nimi pi mi mute o kama suli! mi wile ala e ni: mi mute li lon ma ante mute." jan sewi Jawe li kama anpa li lukin e ma tomo e tomo palisa. jan sewi Jawe li toki e ni: "jan li lon ma wan li kepeken e toki sama li pali e tomo palisa. tenpo ni la ona li ken pali e ijo ike mute. mi wile tawa anpa li wile pakala e toki pi jan mute ni. mi wile e ni: jan li sona ala e toki pi jan ante." jan sewi Jawe li kama e ni: jan li lon ma mute li ken ala pali e tomo. nimi pi ma tomo ni li Pape tan ni: jan sewi Jawe li pakala e toki pi jan ali. jan sewi Jawe li tawa e jan tawa ma mute tan ma tomo Pape.

tomo palisa pi ma tomo Pape, tan Abel Grimmer

Tłumaczenie

jan ali li kepeken e toki sama. Wszyscy ludzie posługiwali się tym samym językiem. jan li kama tan nasin pi kama suno Ludzie szli z kierunku, z którego przychodzi słońce, li kama tawa ma Sinale doszli do kraju Szinear, li awen lon ni. tam zamieszkali. jan li toki e ni: Ludzie mówili: "o kama! mi mute o pali e kiwen. „Chodźcie! Zróbmy cegły. o seli e ona." Wypalmy je”. jan mute li toki e ni: Wielu ludzi mówiło: "o kama! mi mute o pali e tomo mute e tomo palisa suli. „Chodźcie! Zbudujmy wiele domów i wielką wieżę. sewi pi tomo palisa li lon sewi kon. Szczyt wieży będzie w niebie. nimi pi mi mute o kama suli! Niech nasze imię stanie się wielkie! mi wile ala e ni: mi mute li lon ma ante mute." Nie chcemy żyć w wielu różnych krajach”. jan sewi Jawe li kama anpa Bóg Jahwe zszedł na dół, li lukin e ma tomo e tomo palisa. zobaczył miasto i wieżę. jan sewi Jawe li toki e ni: Jahwe powiedział: "jan li lon ma wan „Ludzie są w jednym kraju, li kepeken e toki sama używają tego samego języka, li pali e tomo palisa. budują wieżę. tenpo ni la ona li ken pali e ijo ike mute. Teraz mogą robić wiele skomplikowanych rzeczy. "mi wile tawa anpa Chcę zejść w dół, li wile pakala e toki pi jan mute ni. chcę popsuć język tych ludzi. mi wile e ni: Chcę, żeby jan li sona ala e toki pi jan ante." człowiek nie rozumiał mowy innego człowieka”. jan sewi Jawe li kama e ni: Jahwe spowodował, że jan li lon ma mute ludzie byli w wielu krainach, li ken ala pali e tomo. nie mogli budować budowli. nimi pi ma tomo ni li Pape tan ni: Nazwa tego miasta to Babel ponieważ jan sewi Jawe li pakala e toki pi jan ali. Jahwe pomieszał język wszystkich ludzi. jan sewi Jawe li tawa e jan tawa ma mute tan ma tomo Pape. Jahwe przemieścił ludzi do wielu krain z miasta Babel.

jan — człowiek, osoba, ludzie ali — wszystkie, wszystko kepeken — używać; (robić) za pomocą (czegoś) toki — język; mówić, rozmawiać sama — taki sam, podobny ni — ten, tamten kama — przychodzić, powodować, zaczynać tan — z, od; powód, przyczyna; ponieważ nasin — droga, kierunek, metoda suno — słońce, światło tawa — iść do, przemieszczać (się); do ma — ląd, kraj, region awen — czekać, zostawać; pozostawiać lon — być w/przy/na, istnieć; w, przy, na, za mute — wiele, dużo pali — robić, wytwarzać, pracować; praca kiwen — kamień, skała, glina; twardy, lity seli — ciepły, gorący; rozgrzewać, rozpalać ona — on, ona, ono tomo — dom, budynek, konstrukcja palisa — coś smukłego, wydłużonego nimi — nazwa, imię, słowo suli — duży, długi, ważny sewi — wysoki; wierzchołek, powyżej, wysoko kon — powietrze, atmosfera, duch, wiatr wile — chcieć, potrzebować, musieć anpa — grunt, spód, dolna część; obniżać tenpo — czas ijo — coś, cokolwiek, rzecz ken — móc, potrafić, być w stanie pakala — robić bałagan, psuć, niszczyć ike — zły, niedobry, skomplikowany Powszechnie przyjęte złożenia: sewi kon — niebo jan sewi — bóg ma tomo — miasto tenpo ni — teraz

Księga Rodzaju, 11:1-9

Biblia Poznańska
Cała ziemia używała wtedy jednej mowy, czyli tych samych wyrazów. Gdy [ludzie] nadciągnęli ze wschodu, natrafili na nizinę w ziemi Szinear i tam się osiedlili. Potem powiedzieli sobie:
  — Do dzieła! Naróbmy cegieł i wypalmy je w ogniu!
I tak cegła zastępowała im kamień, a smoła zaprawę murarską. Rzekli też:
  — Do dzieła! Zbudujmy sobie miasto z wieżą, której szczyt dosięgnie nieba! Tak zdobędziemy sobie rozgłos, abyśmy nie musieli rozpraszać się po całej ziemi.
A Jahwe zstąpił, aby zobaczyć miasto i wieżę, które budowali ludzie, i rzekł:
  — Tworzą oni jeden lud i wszyscy mają tę samą mowę. To jest przyczyna ich działania! Odtąd żadne zamierzenie nie będzie dla nich niewykonalne. Zejdźmy więc i pomieszajmy im mowę, aby już nie rozumieli się wzajemnie.
I tak rozproszył ich Jahwe stamtąd po całym świecie, przestali więc budować owo miasto. Dlatego właśnie nazwano je Babel, gdyż Jahwe pomieszał tam mowę całej ziemi; stamtąd też rozproszył ich Jahwe po całym świecie.